MELAINE CHOLE
Çevrimiçi Sanat Konuşması: Francesco Albano & Sinan Eren Erk
23.09.2020
Bilsart 23 Eylül – 5 Ekim tarihleri arasında Francesco Albano’nun Maria Laura Caccamo ve Nicolas Grandi ile birlikte tasarladığı Melaine Chole isimli sergiye ev sahipliği yapıyor.
Sergi kapsamında Francesco Albano ve Sinan Eren Erk’in konuşması 23 Eylül çarşamba günü saat 16:00’de zoom üzerinden gerçekleşecek.
Melaine Chole, 2016 yılında heykeltıraş Francesco Albano’nun Maria Laura Caccamo ve Nicolas Grandi ile birlikte tasarladığı bir video çalışmasıdır.
Albano, çalışmalarında parçalanmış bedenleri temsil etmesiyle tanınır. Polyester, poliüretan ve parafin kullanımı sebebiyle heykelleri ve yerleştirmeleri kendine özgü bir plastik dil sunar. Çalışmaları, bu sentetik malzemeleri çöküş, aşırılık ve ihmal işaretleri olarak somutlaştırır. Çalışmalarında heykel tarihinden sayısız referans ve dönüşüm noktalarını barındıran Albano, bedenlere dayatılan tahakküm geleneklerini çözme potansiyelini arar. Sanatçı, canlı bedenlere yönelik görünmez şiddeti ve gizli tiranlığın insan duyguları ve düşünceleri üzerindeki kalıcı etkilerini heykelleriyle ortaya çıkarmaya çalışır. Albano, dönüşüm geçirmiş çeşitli bedenlerden yola çıkarak, görünenin ötesindeki maddeselliğe yaklaşmaya çalışır.
Melaine Chole adlı video çalışmasında Albano, aktris olan eşi Laura Caccamo ve yönetmen Nicolas Grandi’nin de yardımıyla, heykellerindeki süreci tersine çevirmeye çalışır. Albano’nun eserleri çoğunlukla, geri dönüşün artık mümkün olmadığı bir eşiği geçmiş gibi görünen iç kütlelerinden mahrum kalmış bedenleri temsil eder. Hatta Melaine Chole’da, o dönemde hamile olan Laura’nın bedeni, Yunancada “kara safra” anlamına gelen “melankoli” den kurtarılmak adına, sentetik olmayan bir malzeme olan çamurla tekrar/dolduruluyor.
Siyah çamurun videoda tekrar/doldurulması, melankolinin Yunan ve Roma geleneklerinin iki kurucu tıp alimi olan Hipokrat ve Galen tarafından nasıl kavrandığına dair metaforik bir tersine dönüş sağlıyor. Onlara göre, siyah safranın işlevini yitirmesi, bedenin yapısını bozan melankoli ve fil hastalığına neden olabiliyordu. Melanie Chloe’de anlatıcı, insanın bu hayatı her daim Sisifosça yaşama eyleminin, hem arzunun hem de arzu kaybının birer temsili olarak bedenini toprakla çevreliyor ve dönüştürüyor. Bu eylem, bir yandan bir su perisinin defne ağacına dönüştürüldüğü Daphne mitine alegorik bir atıfken; diğer yandan da videoda, Albrecht Dürer’in 1514 tarihli ufuk açıcı gravürü olan Melancholia I’in ikonografik özelliklerini canlandırılmaya çalışılıyor.
Melaine Chole, bugüne kadar yalnızca, Albano’nun Grunewald’dın Ardından adlı sergisinin bir parçası olarak 2016 yılında, Toronto’daki Robert Kananaj Galeri’de gösterildi.
Melaine Chole’un Bilsart’taki gösterimine, Albano’nun 2019 tarihli heykeli, Acephalia için Egzersiz III de eşlik edecek.
FRANCESCO ALBANO HAKKINDA
Francesco Albano (1976), İtalya Carrara Güzel Sanatlar Akademisi’nden 2000 yılında mezun oldu ve 2005 yılında heykel dalında Ulusal Sanat Ödülü MUIR’i aldı. Eserleri, Milano, Toronto, Pietrasanta ve İstanbul’da gerçekleşen solo sergilerde; Avrupa, Kuzey ve Güney Amerika gerçekleşen karma sergilerde yer aldı. Çalışmalarına 2010-2015 yılları arasında İstanbul’da devam eden Francesco Albano, 2017 yılından bu yana Palermo’da yaşamakta ve Accademia di Belle Arti Palermo’da öğretim üyesi olarak çalışmaktadır. Öktem Aykut, Albano’nun en son çalışmasını Kasım 2020’de Torino’da gerçekleşecek olan Artissima’da sergileyecektir.
MARIA LAURA CACCAMO HAKKINDA
Maria Laura Caccamo (1978), Arjantinli oyuncu, tiyatrocu ve yoga eğitmeni. Palermo, İtalya’da yaşıyor ve çalışma hayatına devam ediyor.
2001 yılında Bahia Blanca Tiyatro Okulu’ndaki eğitimini tamamladıktan sonra Buenos Aires’e taşındı ve burada Guillermo Angelelli, Miguel Guerberof ve Ricardo Bartis gibi saygin ustalarla eğitimine devam etti. 2009’da Gabriela David’in yönettiği ve 2011’de Condor de Plata / Silver Condor Ödülünü ona kazandıran La Mosca en la Ceniza / A Fly in the Ashes filminin başrol oyunculuğunu üstlendi. 3. Latinoamerican Film Festivali’nde En İyi Kadın Oyuncu ödülünü aldı. Damian Szifron’un yönettiği Relatos Salvajes / Wild Tales (2014) ve Fernando Scarfo’nun El Deseo del Domingo (2016) gibi filmlerde yer aldı. Teatral etkinliğine, Miguel Guerberof’un yönettiği El Castillo de Kafka (2004) ‘da Frida rolünü almak da dahil olmak üzere; Samuel Beckett’in “Sözsüz Oyun”, Harold Pinter’ın “Sevgili” ve William Shakespeare’in “Size Nasıl Geliyorsa” oyunlarinda yönetmen yardımcılığı yaptı. Francesco Albano ile La Poetica de la Fragilidad (2017) isimli projede, Nicolas Grandi ve Lata Mani ile işbirliklerinde bulundu.
NICOLAS GRANDI HAKKINDA
Nicolás Grandi, Buenos Aires’te yaşayan bir film yapımcısı, disiplinler arası sanatçı ve eğitimcidir. Arjantin ve Hindistan’daki üniversitelerde, okullarda ve topluluk atölyelerinde film teorisi ve pratiği konularında eğitimler vermektedir ve film, şiir, müzik ve heykelin kesişme noktasında çalışan birkaç kolektifin kurucusudur. Şu anda Arjantin’in yerli iğnesiz arıları üzerine bir transmedya belgeseli hazırlamakta ve Ekim ayında gerçekleşecek Bienal de la Imagen Movimiento (BIM) 2020 için bir video-haberleşme üzerinde çalışmaktadır. Grandi ayrıca disiplinler arası sanat laboratuvarları yönetmekte ve UNTREF, Buenos Aires’te dersler vermektedir. Kırılganlığın poetikası (2016), De Sidere 7 (2014), Nocturne I ve II (2013), La Pasión Según Ander (2005) gibi filmleri, dünya çapında gerçekleşen film festivallerinde ve sanat etkinliklerinde geniş izleyici kitleleriyle buluşmuştur.